"Our music draws from several sources - the blues, folk music, jazz standards" napisali w notce Arhtur Blythe i David Eyges. W zasadzie o samej muzyce nic dodać nic ująć. Wiedzą najlepiej co i jak grają. Jeśli dodać jeszcze jedno zdanie: "We'd like the listener to enjoy this disc as much as we enjoyed playing together" niemal wszystko staje się jasne.
To jedna z najbardziej przystępnych płyt wydanych przez CIMP. Przystępna, ale w żadnym wypadku niebanalna. Muzyka grana jedynie przez dwóch muzyków, w dodatku w dość mało spotykanym zestawieniu: saksofon altowy i elektryczna, pięciostrunna wiolonczela. Z samego brzmienia, rejestrów, w których operują oba instrumenty, wynika że muzyka rozbrzmiewa lekko rozjaśnionym brzmieniem, przez co... staje się dość optymistyczna. Tym więcej w niej optymizmu, że przecież sama gra Blythe'a jest właśnie tego typu.
Zatem... radujmy się muzyką w sposób jaki dostępny był muzykom podczas jej tworzenia. Niczego więcej chyba nie trzeba i nie wolno wymagać. Poniekąd niczego więcej nie dostaniemy. Zgodnie z zapowiedzią autorów, mamy bluesa, folk i jazz. Nie szukajmy w muzyce tej żadnych nowości, a jedynie przyjemności.
Oczywiście obaj muzycy są wirtuozami swych instrumentów, zatem muzyka, choć łatwa nie staje się w żadnym momencie nużąca, czy nieciekawa. Innymi słowy - kilkadziesiąt minut muzyki dla przyjemności. Czego każdemu życzę.
Arthur Blythe & David Eyges - Today's Blues, CIMP, #158, 1998, recenzja ukazała się pierwotnie w diapazon.pl dnia 4.03.2006 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz